Mustafa İsmet ve Kızıllar
Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı’nın Radyo’da birkaç kere okunan, gazetelere de geçen bildirisi, iki yıl önce intihar ettiği ileri sürülen “Dursun Önkuzu” adlı milliyetçi öğrencinin ölümündeki korkunç gerçeği aydınlığa çıkardı.
Sıkıyönetimin aralıksız olarak yakalamayı başardığı komünistlerden birisinin itirafına göre Dursun önce kaçırılarak feci şekilde dövülmüş, sonra bilek damarları kesilmiş ve daha ölmeden ağzına sokulan lastik boruya pompa ile hava verilmek suretiyle, şüphesiz akciğerleri patlayarak, korkunç şekilde öldürülmüştür. Sonra da, ölüme intihar süsü vermek için okulun üçüncü katından aşağı atılmıştır.
Bu kadar alçakça bir cinayet, zannederim, artık Rusya’da bile işlenmemektedir. Bunu yapanlar vicdanı, beyni, gönlü satılmış, belki de Türk soyundan olmayan soysuz vatan hainleridir.
Bir fikir savaşını bu hâle getirmelerine bakarak bunlardaki fikrin ne olduğu artık pek kolayca anlaşılabilir. Bunların yanında, hapishaneleri dolduran âdi caniler birer evliya kadar masum veya kahraman gibi asil kalmaktadır.
“Dursun” milliyetçi olduğu için öldürülmüştür. Kinin son haddine vardığı bir anda birisi, ötekine bir kurşun sıkarak veya bir hançer vurarak öldürebilir. Bu da bir cinayet ve her cinayet gibi vahşet olmakla beraber insana kendisini ve şuurunu kaybettiren bir öfkenin sonucu diye bakmak belki mümkün olur. Fakat ancak Mao‘nun Çin’indeki iki bin yıllık profesyonel işkence metotlarına yaraşacak şekilde ciğerleri pompa ile parçalayarak soğukkanlılıkla adam öldürmek, insanlığı değil, hayvanlığı ve hayvanları bile utandıracak bir alçaklıktır.
Bu alçaklığı yapanlar, 12 Mart Muhtırası’ndan önceki “eylem”lere katılan Lâtin Amerika Don Kişotlarını taklide yeltenerek Türk Devleti’ni devirmeye kalkan, bir Sovyet Cumhuriyeti kurarak Rusya’ya eklemeye çalışan güruhun bir bölümüdür.
Bizim burada dokunmak istediğimiz nokta, bu cinayetin hesabını şüphesiz kendi hayatlarıyla ödeyecek olan canilerden çok o canilerden ölüme mahkûm edilmiş üç kişiyi kurtarmaya çabalayan ihtiyar adam, yani bir zamanların Millî Şefi İsmet İnönü‘dür. İnönü bütün hayatında siyasî idamların aleyhinde bulunduğu hakkında, bu trajediler arasında güldürecek iddialar ileri sürerek, idamların hiçbir meseleyi halletmeyeceğini telkine çalışmaktadır. Hoparlörü olan damadı da Türkiye’nin en dinamik unsuru olan bu gençlerin affa lâyık olduğunu, çünkü adam öldürmediklerini öne sürmektedir. Peki, İsrail Konsolosu ne idi? Bir apartmanda ölü bulunup katili hâlâ yakalanmayan şoför ne idi? İki İngilizle bir Kanadalı mühendis ne idi? Dursun ne idi? İmamoğlu ve Özmen ne idi?
Dinamizm bu ise bir anakonda yahut bir köpek balığı daha dinamiktir. Fakat bu dinamizm onları yılan ve canavar olmaktan kurtarmaz. Sâbık ve sâkıt Millî Şef‘in dediği gibi idamlar hiçbir şeyi halletmeyecekse Talât Aydemir ile Fethi Gürcan niçin asıldı?
İdam bir şeyi halletmezmiş. Caniyi bağışlamak neyi halleder? Aklı ermiyorsa öğretelim: En azından, adaleti yerine getirir ve devleti ortadan kaldırmaya kalkışanların cür’etlenmesini önler.
Bir de, siyasî suçla vatan aleyhindeki suçu birbirine karıştırmamak lâzımdır. İzmir suikastında idam olunanların suçu siyasî idi. Bunlar iktidara geldikleri takdirde Türkiye’yi başka bir devlete peşkeş çekecek değillerdi.
Bugün bir muarız partilinin çıkıp İsmet Paşa‘yı öldürmesi de siyasî suç olur. Çünkü İsmet Paşa öldürülmekle Türkiye, yabancı bir devletin hâkimiyetine girmez.
Fakat gazetelerin “anarşist” diye bahsettikleri komünistlerin hareketi siyasî değil, ihanet suçudur. Çünkü sosyal düzeni bozup yüz binlerce insanı öldürdükten sonra Türkiye’yi Sovyetlere katmak hedefini gütmektedir.
İşte, Bay İsmet İnönü’nün bağışlatmak için uğraştığı adamlar bu yaratıklardır ve Damad Efendi‘nin “adam öldürmediler” diye savunduğu kişiler de “Dursun”u cinayetler tarihine geçecek şekilde öldüren ve Niksar’da imha edilen yahut hapishanelerde bekleyenlerin fikir ve aksiyon arkadaşlarıdır.
Azizim Bay Mustafa İsmet!
İdamdan kurtarabilirsen, ilerde, kalırsa, partiden mebus adayı çıkarmak üzere o dinamikleri alda Pembe Köşk‘te, yahut Taşlık‘ta, yahut Ada‘da yahut Maltepe‘de bir kokteyl ver. Onlara ortanın solundaki erdemleri anlat ve ırkçı, Turancı, kafatasçı, faşist Türkçü’lere karşı yeni düzen kurarak, vaktiyle Türk-Moskof dostluğunu kurduğun gibi (ki bunu Podgorni 14 Nisan’da sana söyledi), şimdi de Mao ile yarınki Türk-Çin dostluğunun temellerini at.
Kafandaki plânlarla idamdan kurtarmaya çalıştığın vatan evlâtları uğurlu, kademli olsun ve elli yıl sonraki tarihler senin için ne yazarsa yazsın. Zaten senden sonra tufan… Sen tarih değil, kös dinlemeye alışkınsın…
